Badia a Coltibuono heeft een rijke geschiedenis waar U hieronder meer over kan lezen. Voor ons als wijnliefhebbers is het belangrijk om te weten dat dit een toonaangevende wijnmakerij is die top chianti classico produceert. De vele prijzen die de wijnen elk jaar toebedeeld krijgen (en ook de wijnmakerij zelf die zelfs in de verre Verenigde Staten weer uitgeroepen werd als "Winery of the Year") zijn geen toeval en bewijzen de verbintenis die de Stucchi familie aangaat in verband met kwaliteit.

Er zijn 2 "brands": Coltibuono en Badia a Coltibuono. Het onderscheid zit er hem in dat voor het Coltibuono merk ook druiven aangekocht worden bij andere boeren. De kwaliteitsnormen - al vanaf de wijngaard - leggen echter even hoog als bij de eigen percelen en er wordt nauw op toegezien dat hier ook zoveel mogelijk biologisch geproduceerd wordt.

Ook bij de wijnen die we in voorraad hebben zitten verscheidene toppertjes. De Riserva van 2009 werd, zoals ook de Cultus Boni (één van onze favorieten) beloond met de gegeerde 3 rode glazen. Maar ook dit jaar en voor de publicaties van 2015 zijn er weer heel wat prijzen uitgereikt.

Zeg nooit zo maar Chianti tegen een Chianti Classico van Badia a Coltibuono!

GESCHIEDENIS

De abdij van de Goede Oogst

Badia a Coltibuono is ongeveer duizend jaar oud, maar haar voorgeschiedenis brengt ons terug naar Estruskische tijden en daarbuiten. Badia a Coltibuono (wat abdij van de Goede Oogst betekent ) , zoals we die vandaag kennen ,dateert uit het midden van de elfde eeuw . In 1051 stichtten de monniken van de Vallombrosiaanse Orde , een Toscaanse hervorming van de benedictijnen , de abdij en begon ook het planten van de eerste wijngaarden in de Boven-Chianti streek. Door de eeuwen heen wordt hun enorme grondbezit uitgebreid tot vele duizenden hectaren. Er ontwikkelde zich een bloeiende wijnproductie en -handel .
In 1810 , toen Toscane onder Napoleontische heerschappij  was,  werden de monniken gedwongen om Coltibuono verlaten en het klooster werd geseculariseerd .
Het landgoed werd voor het eerst verkocht door loterij en vervolgens in 1846 werd Coltibuono  gekocht door Guido Giuntini , een Florentijnse bankier en overgrootvader van Piero Stucchi - Prinetti , de huidige eigenaar . Onder leiding van Piero Stucchi Prinetti ,groeide het landgoed  en bouwde een stevige reputatie in Italië en in het buitenland door de hoge kwaliteit van haar producten .
Emanuela , Roberto en Paolo , de nieuwe generatie , zetten de dag van vandaag de activiteiten verder die begonnen met hun voorouders .

HET GEZIN

De familie Stucchi Prinetti in Badia a Coltibuono

Voor ongeveer een anderhalve eeuw de naam en de geschiedenis van de familie Stucchi Prinetti is in verband gebracht met Badia a Coltibuono . Het was in feite in 1846 dat een van voorgangers van de familie , de Florentijnse bankier Guido Giuntini , verwierf de prachtige romaanse structuur en de omliggende boerderijen . Dankzij zijn volledige toewijding het gehele pand begon te bloeien en overleefde de tweede wereldoorlog vrijwel intact .

Na de oorlog , Piero Stucchi Prinetti , de zoon van Maria Luisa Stucchi Giuntini , nam de leiding van het pand. Het was dankzij zijn intelligentie, energie en leidinggevende vaardigheden die Coltibuono werd omgetoverd tot een modern landgoed . Hij begon te bottelen en verkopen van de beste wijnen van het landgoed Chianti Classico , zowel op de binnenlandse en internationale markten . Tot dan , deze wijnen waren beneden in de oude kelders van de abdij als de familie prive reserves vastgelegd. Nogmaals , was hij de eerste die de mogelijkheden van een ander traditioneel product van de regio, de extra vergine olijfolie te realiseren. Piero Stucchi Prinetti overleed in 2002 .

In de loop der jaren zijn kinderen werden betrokken bij het beheer van het landgoed . Emanuela Stucchi Prinetti begonnen bij Coltibuono in de vroege jaren tachtig het verzorgen van public relations en marketing . Ze assisteerde haar moeder , Lorenza de 'Medici , bij het runnen van kookcursussen en schreef een aantal kookboeken die zijn vertaald in vele talen . In juli 2000 , Emanuela was de eerste vrouw als president van de Marchio Storico del Chianti Classico om gekozen te worden . Vandaag beheert ze Coltibuono bijgestaan door haar drie broers .
 
Paolo , aan de andere kant , beheert het restaurant Coltibuono en het is dankzij hem dat het zo'n gerespecteerde niveaus heeft bereikt met lokale traditionele gerechten met variaties geïnspireerd door de beste van de Italiaanse keuken .
Roberto Stucchi Prinetti voor de laatste paar jaren is verantwoordelijk voor de omzet in de VS markt.

De familie Stucchi Prinetti en de Chianti

De Chianti Classico en de familie Stucchi - Prinetti : de sterkte van de banden tussen een Italiaanse familie en Badia a Coltibuono .

Badia a Coltibuono , een historisch landgoed in het hart van Toscane , is gekoppeld aan de familie Giuntini , nu Stucchi - Prinetti , sinds 1846 . De familie , die het landgoed zes generaties heeft bezeten , heeft zich altijd gewijd aan deze plek met passie en respect voor de wortels en buitengewone geschiedenis. Vandaag is deze kennis en passie , die is overgeleverd door de generaties , is een erfenis van herinneringen , sferen en plaatsen, die combineren om ons te inspireren en voortdurend onze beslissingen leiden.
Dit heeft geleid tot een sterke en oprechte betrokkenheid niet alleen om de Badia zelf maar , in bredere zin , de prachtige Chianti die het omringt, zijn mensen , tradities en plaatsen : dit is een vorm van actieve participatie die gevoelig is voor behoud, in de meest respectvolle en up-to - date betekenis van hetzelfde.
In deze plaats waar , duizend jaar geleden , de monniken ontwikkelde duurzame methoden van cultiveren van het land , vandaag zijn we toegewijd aan biologische landbouw . In plaats van uitputten het land willen we zorgen voor het beschermen en voor toekomstige generaties . Meer recent is onze inzet voor de strijd om onverharde wegen te beschermen : een fragiele erfgoed dat is echter van fundamenteel belang om het landschap van de Chianti . We willen dat mensen begrijpen dat deze zijn niet alleen wegen, maar is gewone straten , plaatsen waar de bewoners kunnen leven en elkaar ontmoeten . Straten die, dwingen ons om onze snelheid te verminderen , kunnen we een landschap gekenmerkt door de onherhaalbaar relatie , geweven door de eeuwen heen , tussen schoonheid, geschiedenis en cultuur te overdenken.
Last but not least is het project waarbij de indeling van honderden volumes in de Badia a Coltibuono Library. Deze collectie van zeldzame en soms oude boeken getuigt van de passies van vele generaties . Aan het einde van het project , nadat de boeken zijn geordend en geclassificeerd , worden ze beschikbaar zijn voor wetenschappers , liefhebbers en onderzoekers maakten .

Lorenza de 'Medici

Oprichter van Cooking Classes Coltibuono 's

Met een graad in de vrije kunsten , Lorenza de Medici begon haar carrière als redacteur bij Novità tijdschrift, waar ze werkte voor tien jaar. ( Later de publicatie samengevoegd met Vogue , een internationaal tijdschrift . ) Volgende begon ze kinderboeken schrijven . De eerste werd Let 's Play in de Keuken genoemd.
In de zestig , na wijdt tijd om haar familie en het verhogen van vier kinderen , ze kort behandeld in antiek. Daarna Lorenza opende een winkel in Milaan genaamd Il TELAIO ( The Loom ) , waar ze verkocht geweven goederen en een speciale lijn van garen ( wol , katoen, zijde, linnen , enz. ) gekleurd met kleurstoffen die op verschillende tinten heeft , afhankelijk op de vezel . Haar garens werden vooral gewaardeerd door bekende ontwerpers , zoals Calvin Klein , die elk jaar kwamen om ze te kopen voor hun collecties. Ferre ook gebruikt een van Lorenza handtekening stoffen voor een bruidsjurk die is nu op tentoonstelling in het Modemuseum van Parijs.
In 1980 , Lorenza begon de culinaire school in Badia a Coltibuono , die vanaf het begin trok bezoekers vooral uit de Verenigde Staten . In dit stadium , veel van haar boeken - meestal culinaire - werden internationaal gedistribueerd ; een flink aantal werden gepubliceerd in het Engels , Duits , etc. Tegelijkertijd , produceerde ze de De 'Medici Kitchen , een tv-serie ( veertien in totaal) voor de Amerikaanse televisiezender PBS . Het programma werd ook uitgezonden in Australië . In de Verenigde Staten , in deze periode , werd de naam van Lorenza 's toegevoegd aan de lijst van de beroemdste koks ter wereld .

De bekendste boeken van Lorenza de 'Medici di Ottajano

Italië the Beautiful Cookbook
( Knapp Press, september 1988 )
De Renaissance van de Italiaanse keuken
( Fawcett Columbine , 1989 )
De Renaissance van de Italiaanse tuinen
( Fawcett Columbine , 1990 )
De Villa Tabel
( Paviljoen , 1993 )
Lorenza 's Antipasti
( C. Potter , 1998 )
De De 'Medici Kitchen
( Collins Publishers San Francisco , 1992 )
Florentijnen
( Random House , 1992 )
La cucina dello zodiaco ( De Keuken van de Dierenriem)
( Longanesi , 1974 )
Lorenza 's Pasta
( Clarkson Potter, 1996 )
Het erfgoed van de Italiaanse keuken
( Random House , 1990 )
Il grande libro dei dolci ( The Big Book of Desserts )
( Mondadori )
Mijn Toscane
( Duncan Baird , 2003 )
Lorenza 's Italian Seasons
( Paviljoen , 2003 )
De lijst van publicaties bevat ook een reeks van twaalf boeken en twee culinaire encyclopedieën
( Fratelli Fabbri Editore )